Home/Chat /Discussion /Links /Search /Resources /Order Form /Shepherd's Rod  /Audio /Contact us/ Espanol

Dardanele Biblii 

Osobiste poszukiwanie Boga.

Ten kto powierza innym zgłębianie przekazu od Boga, postępuje głupio i bezrozumnie. And "the mind that depends upon the judgment of others is certain, sooner or later, to be misled."-- Education, p. 231.

Podobnie ten, kto pozwala by przesąd przeszkodził mu w uczciwym zbadaniu tego co przychodzi w imię Boga, jest głupcem i niewiernym.

Tak samo ten, kto zadowala się swymi dotychczasowymi postępami w wypełnianiu Słowa Boga, mówi sobie: „Jestem bogaty, mam wiele dóbr, i niczego mi nie trzeba”.

Wszyscy oni, postępując w sposób, który ściągnął potępienie na Laodycejczyków, wypełniając proroctwo, którego nie powinni wypełnić, przygotowują się na to, że zostaną wyrzygani (Apok. 3:14-18). I jeśli nadal będą trwać w swym samozadowoleniu i przekonaniu, że posiedli całą prawdę, i że nic już im nie trzeba, odrzucą wszystkich nowych apostołów prawdy, i nie odczytają ich przesłania, które przychodzi znienacka. I gdyby w ten sam sposób przyszło do nich wyjawienie proroctwa, potraktowaliby je w podobny sposób, i zaprzepaścili swoje zbawienie!

W ciągu wieków wszyscy ci, którzy zaufali tzw mędrcom oraz najlepszym chrześcijanom (wszyscy oni uchodzili za boskich mężów), zostaną przez nich pozbawieni korony życia wiecznego, jak żydzi w czasach Chrystusa, a to dlatego, że nie zdołali wziąć pełnej odpowiedzialności za własne zbawienie. Pochopnie ufając mądrości swoich tzw „wielkich ludzi”, nie dali wiary słowom Chrystusa: "O Father, Lord of heaven and earth,...Thou hast hid these things from the wise and prudent, and hast Apokealed them unto babes." Matt. 11:25 "Where is the wise? where is the scribe?...hath not God made foolish the wisdom of this world?" 1 Kor 1:20.

"...jeśli nadejdzie wiadomość, której nie rozumiesz, posłuchaj wyjaśnień posłańca, porównując pisma, tak byś miał pewność, czy jest to słowo Boże” -- Testimonies on Sabbath-School Work, p. 65.

Czyż nie zechcesz więc zaprzestać, Bracie, Siostro, naśladowania błędów innych ludzi? Czyż nie zechcesz wyciągnąć z nich wniosków? Jeśli tak, to masz obowiązek z pomocą własnego rozumu dążyć do zbawienia, byś potrafił pojąć zbawczą prawdę.

Dardanele Biblii

Powołanie Ezechiela na proroka jest jednym z najciekawszych doświadczeń będących udziałem starożytnych jasnowidzów, zaś objawienie tego co Ezechiel widział nad rzeką Chaber może mieć dla nieba i ziemi owych czasów większe znaczenie niż każda inna wizja z Pisma, ponieważ w cudowny sposób ukazuje ono To, Co Łączy Niebo z Ziemią, tak jak Dardanele łączą dwa ważne morza. Dlatego też niniejsze studium wizji Ezechiela, która mówi o wizycie Władcy Świata na ziemi, śmiało zatytułować można: „Dardanele Biblii” 

Ezechielowy opis tajemnic o których tutaj mowa

"And I looked, and, behold, a whirlwind came out of the north, a great cloud, and a fire infolding itself, and a brightness was about it, and out of the midst thereof as the colour of amber, out of the midst of the fire.

"Also out of the midst thereof came the likeness of four living creatures. And this was their appearance; ance they had the likeness of a man. And every one had four faces, and Tract 1 5 every one had four wings. And their feet were straight feet; and the sole of their feet was like the sole of a calf's foot: and they sparkled like the colour of burnished brass. And they had the hands of a man under their wings on their four sides; and they four had their faces and their wings. Their wings were joined one to another; they turned not when they went; they went everyone straight forward.

"As for the likeness of their faces, they four had the face of a man, and the face of a lion, on the right side: and they four had the face of an ox on the left side; they four also had the face of an eagle. . . .

"And I saw as the colour of amber, as the appearance of fire round about within it, from the appearance of his loins even upward, and from the appearance of his loins even downward, I saw as it were the appearance of fire, and it had brightness round about. As the appearance of the bow that is in the cloud in the day of rain, so was the appearance of the brightness round about. This was the appearance of the likeness of the glory of the Lord And when I saw it, I fell upon my face, and I heard a voice of one that spake. " Ezech. 1:4-10, 27, 28.

"And it came to pass, that when He had commanded the man clothed with linen, saying, Take fire from between the wheels, from between the cherubims; then he went Tract 1 6 in, and stood beside the wheels. " Ezech. 10:6.

Uwagę naszą zwrócimy teraz na tę cudowną sceną, którą ujrzał Ezechiel na brzegu rzeki w kraju Chaldejczyków.  

Pan na jednym ze swych Tronów

Prócz widzenia Ezechiela, (Ezech. 1:28), o Bogu siedzącym na tronie biblia mówi jeszcze w trzech miejscach: raz w widzeniu Izajasza, a dwukrotnie w Apokalipsie:

(1) ". . . I saw also the Lord sitting upon a throne high and lifted up, and His train filled the temple. Above it stood the seraphims: each one had six wings; with twain he covered his face, and with twain he covered his feet, and with twain he did fly. And one cried unto another, and said, Holy, holy, holy, is the Lord of hosts: the whole earth is full of His glory. And the posts of the door moved at the voice of him that cried, and the house was filled with smoke." Iza. 6:1-4

(2) "And immediately I was in the spirit: and behold, a throne was set in heaven, and one sat on the throne. . . And round about the throne were four and twenty seats: and upon the seats I saw four and twenty elders sitting, clothed in white raiment; and they had on their heads crowns Tract 1 7 of gold. . . and there were seven lamps of fire burning before the throne, which are the seven Spirits of God. And before the throne there was a sea of glass like unto crystal: and in the midst of the throne, and round about the throne, were four beasts full of eyes before and behind. " Apok. 4:2, 4-6.

(3) "And he shewed me a pure river of water of life, clear as crystal, proceeding out of the throne of God and of the Lamb. " Apok. 22:1.

Ponieważ tron widziany przez Izajasza był “orszakiem”, i ponieważ kiedy Pan wszedł do świątyni, "the posts of the door moved at the voice of him that cried, and the house was filled with smoke" (Iza. 6:1, 4), Jego tron jest zatem tronem przenośnym, podczas gdy te o których mowa w Apokalipsie, są tronami stacjonarnymi.

Choć tron, który ujrzał Ezechiel, przypomina ten, który ukazał się Izajaszowi, to jednak są to dwa różne trony, skoro każdy z „serafinów” z wizji Izajasza ma sześć skrzydeł, podczas gdy każdy z Ezechielowych „cherubinów” ma ich tylko cztery. Co więcej, w tym ostatnim przypadku, cherubiny stoją poniżej tronu, podczas gdy w wizji Izajasza znajdują się nad tronem.  Istnieją zatem cztery trony – dwa stacjonarne i dwa przenośne. 

Co się tyczy lokalizacji tronów o których mowa w Apokalipsie (4, 22), trzeba zauważyć, że ten drugi, czyli ten z którego wypływa „rzeka…życia”, jest, jak mówi św Jan, „tronem Boga i Baranka” – po prawicy Boga zasiada na nim Jezus po swym zmartwychwstaniu. Z kolei pierwszy tron, mający przed sobą morze szkliste, znajduje się (również wg św Jana) w najświętszym przybytku niebiańskiej świątyni, gdyż Jan ujrzał przed nim „siedem ognistych pochodni” (Apok. 4:5), co wskazuje na świątynię. „Podobnie w wizji niebiańskiej świątyni Boga, apostoł Jan ujrzał siedem pochodni płonących przed Jego tronem”. (Wielka Kontrowersja, s. 414).

Co się zaś tyczy Ojca i Syna, który przechodzi od tronu Boga i Baranka – tronu, z którego wypływa rzeka życia – podchodząc do tronu nad szklistym morzem, czytamy: „I zobaczyłem, że Ojciec wstaje z tronu i w ognistym rydwanie wjeżdża do najświętszego miejsca w świątyni, i w nim zasiada. A wtedy Jezus powstał z tronu…a potem okryty obłokiem rydwan z kołami niczym płomienie, w otoczeniu aniołów, nadjechał tam, gdzie stał Jezus. Jezus wszedł do rydwanu i uniesiony został do najświętszego miejsca, gdzie zasiadał Ojciec” (Wczesne Pisma, s. 55)

Mówiąc o tym samym wydarzeniu Danie powiada: "I beheld till the thrones were cast down and the Ancient of days did sit, Whose garment was white as snow, and the hair of His head like the pure wool: His throne was like the fiery flame, and His wheels as burning fire. A fiery stream issued and came forth from before Him: thousand thousands ministered unto Him, and ten thousand times ten thousand stood before Him: the judgment was set, and the books were opened. " Dan. 7:9, 10.

Tym jednak, co najbardziej nas tutaj interesuje, jest lokalizacja oraz misja tronu, który ujrzał Ezechiela, i o którym prorok ten mówi: ". . . I looked, and, behold, a whirlwind came out of the north. " Ezech. 1:4. Fakt, że ów “gwałtowny wiatr” spowijający tron “powiał”, jak powiada Ezechiel, świadczy o tym, że tron o którym mowa, podobnie jak tron, o którym mówi Izajasz (Iza, 6), jest tronem ruchomym, który nagle znalazł się u brzegów rzeki Kebar.

“I oto żywe istoty ujrzałem” mówi Ezechiel, “poniżej tronu Boga Izraela [który jest nad cherubinami], nad rzeką Kebar, i wiedziałem, że są to cherubiny". "I cherubiny uniosły skrzydła i wzbiły się od ziemi”. Ezech. 10:20, 19.

Ponieważ rydwan “wzbija się od ziemi”, co dowodzi, że Bóg zstępuje w nim na ziemię, po czym, gdy jego misja jest już skończona, powraca do nieba –  jest rzeczą naturalną, że teraz najbardziej chcielibyśmy poznać odpowiedź na pytanie:

Kiedy to proroctwo się spełni?

Według Ezech 2:3; 3:1, 4, 5, 7, prorok miał przekazać swe wieści całemu “domowi Izraela” (termin “dom Izraela” oznacza albo wszystkie dwanaście albo tylko dziesięć jego szczepów). Jednak Ezechiel nie rozumiał znaczenia swej wizji. Gdyby je zrozumiał, wówczas wytłumaczyłby je zamiast mówić: "I came to them of the captivity at Telabib, that dwelt by the river of Chebar, and I sat where they sat, and remained there astonished among them seven days. " Ezech. 3:15.

Ponieważ w czasach, w których Ezechiel ujrzał swą wizję, dom Judy znajdował sie w niewoli w kraju Chaldejczyków, zaś dom Izraela (10 szczepów) żył w rozproszeniu pomiędzy rożnymi ludami, pomiędzy które uległ rozproszeniu kilka lat wcześniej, (2 Krl 17:6), Ezechiel nie mógł przekazać im swego posłania, które w jego czasach pozostało niewyjaśnionym proroctwem.

Co więcej, naród żydowski, aż do czasów Chrystusa, nie potrafił zinterpretować proroctwa, które wydawało się zbyt zawiłe, a jego lektura, w opinii starszyzny, mogła być dla zwykłych ludzi czymś wręcz niebezpiecznym. "Cały ten rozdział wydawał się starożytnym Hebrajczykom tak mętny i pełen zagadek, że, jak dowiadujemy się od św. Hieronima (List do Pawła ), nie pozwalali oni czytać go nikomu przed osiągnięciem trzydziestki." Douay Version, przypis do Ezechiel 1:5. A ponieważ aż do czasów współczesnych kościołom chrześcijańskim tekst ten wydawał się całkiem niezrozumiały, niewiele czyniono wysiłków, by go zrozumieć.

I skoro nigdy nie miało miejsca dzieło zniszczenia, o jakim mowa w (Ezech. 9), oczywiste jest, że tekst ten odnosi się do przyszłości.

Skoro więc proroctwo dopiero ma się wypełnić – Bóg nigdy wszak nie powołuje do istnienia tekstu bez jakiegoś zamysłu – zatem tajemnica owego proroctwa teraz musi się wyjaśnić, zaś opisywane w nim wydarzenia - ziścić się w nieodległej przyszłości.

W świetle powyższego dziewiąty rozdział księgi Ezech. traktowany jest jako kulminacja wizji. Opisując straszliwe dzieło zniszczenia, którego ma dokonać Bóg, gdy wraz z cherubinami odwiedzi ziemię, proroctwo ukazuje straszny los, który spotka tych, którzy odrzucają jego przesłanie: utracą oni błogosławieństwo i królestwo na wieki! Tragiczny, straszny los stanie się udziałem tych, którzy nie chcą się przebudzić i przyjąć Słowa, i którzy wolą trwać w nieświadomości jego prawdy oraz celu przybycia Pana.

Zwracając spojrzenie ku północy prorok ujrzał “wielki obłok” niesiony z wiatrem. Obserwując zbliżający się obłok, prorok zauważa nagle „żywe istoty”, „koła” itd. -

 -- "co pojawiło się jako chwała Pana . " A potem”, powiada, "upadłem na twarz I usłyszałem głos”.

". . . And He said unto me, Son of man, I send thee to the children of Israel, to a rebellious nation that hath rebelled against Me: they and their fathers have transgressed against Me, even unto this very day. For they are impudent children and stiff-hearted. I do send thee unto them: and thou shalt say unto them, Thus saith the Lord God. And they, whether they will hear, or whether they will forbear, (for they are a rebellious house,) yet shall know that there hath been a prophet among them. And thou, son of man, be not afraid of them, neither be afraid of their words, though briars and thorns be with thee, and thou dost dwell among scorpions: be not afraid of their words, nor be dismayed at their looks, though they be a rebellious house. " Ezech. 1:28; 2:3-6.

"And He said unto me," continues the prophet, "Son of man, go, get thee unto the house of Israel, and speak with My words unto them. For thou art not sent to a people of a strange speech and of an hard language,. . . whose words thou canst not understand. " Ezech. 3:4-6.

Słowa te dowodza, że posłanie, które prorok otrzymuje od Boga, nie jest przeznaczone jedynie dla Ludu Bożego, że zatem cała wizja wypełni się w czasie, w którym Bóg wyśle przestrogę głoszącą, że ponieważ Jego Kościół jest w głębokim duchowym kryzysie – „zuchwali i o twardym sercu”, „dom zbuntowany” – On, Bóg, musi dokonać dzieła zniszczenia. W całej Biblii jest tylko jeden kościół, do którego może odnosić się proroctwo, i jest to Kościół Laodycejski     

Ponieważ potępienie wypowiedziane pod adresem zboru w Laodycei (Apok. 3:14-18), oraz zawarte w proroctwie Ezechiela (Ezech. 2:1-7 i 3:4-7) potępienie “domu Izraela” sa jednym i tym samym proroctwem, zatem jedno jest uzupełnieniem drugiego: jedno jest Objawieniem tego, czego zapowiedzią jest drugie.

Obydwa uzasadniają Ducha Proroctwa wedle którego “umysł ludzki nie może tkwić w większym błędzie, niż ma to miejsce wtedy, gdy człowiek uważa, że ma słuszność, podczas gdy tak naprawdę tkwi w błędzie! Wieści przekazywane przez Prawdziwego Świadka głoszą, że lud Boży tkwi w złudzeniu. Lud ten nie wie, że jego stan godny jest pożałowania w oczach Boga. I chociaż ci, do których zwraca się posłaniec pochlebiają sobie, że przeżywają duchowy rozkwit, wedle relacji Prawdziwego Świadka są to nędzni, godni pożałowania ślepcy. Świadectwo to, tak surowe i bezlitosne, nie może być błędne, gdyż pochodzi od Prawdziwego Świadka, którego słowa muszą być prawdziwe. (Testimonies, Vol. 3, pp. 252, 253.)

Ponieważ Pan powiada, że  "cały dom Izraela to zuchwalcy o twardym sercu" (Ezech. 3 :7), dlatego każdy będzie chciał poznać ciążące na nim zarzuty. (Testimonies, Vol. 1, p. 163), oraz czas najgłębszego kryzysu kościoła

Gdyby zaś ludzie nadal trwali w samoułudzie, nadal będą “zuchwali i o twardym sercu”, podczas gdy duchowy wymiar kościoła w dalszym ciągu by zanikał, w takim kościele Bóg nigdy nie mógłby dokończyć na ziemi swego dzieła, zaś dla ludzkości okres próby musiałby się zakończyć w otchłannej ciemności, gdyż nie byłoby świętych mogących pośredniczyć między ludzkością a powracającym Chrystusem.

“Pan nie nawraca”, mówi Duch Proroctwa, “wielu dusz na prawdę z powodu członków kościoła, którzy nigdy się nie nawrócili, a także tych, którzy kiedyś się nawrócili, ale potem zeszli na złą drogę. Czyż wpływ wywierany przez tych ludzi na nowonawróconych nie jest wielki? Czyż nie niweczy on działania Słowa, które ludzie ci mają głosić?    (Testimonies, t. 6, s. 371.)

Wstrzymując się z interwencją z powodu nienawróconych oraz upadłych członków kościoła, cóż Bóg uczyni teraz, gdy, jak powiada: “dom Izraela to dusze zuchwałe i o twardych sercach”? Już fakt, że Bóg wstrzymuje się z działaniem, jest najbardziej złowrogim dowodem na to, że musi mieć jakieś specjalne zadanie dla kościoła zanim zakończy swoje sprawy na ziemi.

W obliczu tak niewzruszonej pewności każdy, kto poszukuje swego dziedzictwa na wysokościach”, zachowa jasność i otwartość umysłu studiując dzieła dotyczące tych spraw.

". . . Kiedy w niebie ma miejsce sąd, na ziemi lud Boży powinien dokonać dzieła samooczyszczenia, wyzbycia się grzechu. Gdy to nastąpi, kościół, który przyjmie do swej chwały Pan po swym przyjściu, będzie „kościołem tryumfalnym, bez skazy, nieskalanym”. Kościół ten będzie czysty niczym poranek, jasny jak księżyc, piękny jak słońce, i przerażający jak armia ze sztandarami.” „Przyodziany w zbroję Chrystusowej prawości kościół ma wkroczyć w ostatnią fazę konfliktu… Kościół zapanuje nad całym światem, zdobywczy i niezwyciężony.” (The Great Controversy, p. 425; Prophets and Kings, p. 725.)

Powyższe określenia akcentują czystość i tryumfalizm kościoła, który zapanuje dzięki “specjalnemu dziełu oczyszczenia”, które musi się dokonać zanim zakończone zostanie dzieło głoszenia ewangelii w czterech stronach świata.

Dalej zaś czytamy: “Miały miejsce wielkie cuda, chorzy zostawali uzdrowieni, a wierzący oglądali znaki i cuda.”—Wczesne Pisma, s. 278.

Ponieważ te wielkie dzieła dokonają się w czasach "Loud Cry of the Third Angel's Message," (Głośnego wołania Trzeciego Anioła), zatem oczyszczenie bez wątpienia również nastąpi właśnie w owym czasie. Z czego wynika, że Ezechielowe dzieło znaczenia i zabijania musi obejmować również fakt obwieszczenia oczyszczenia kościoła.

Oglądając w wizji cherubinów oraz chwałę Pańskiego ołtarza, prorok ujrzał Pana podchodzącego do progu domostwa (kościoła), a kiedy Bóg dał rozkaz swemu aniołowi odzianemu w „lnianą szatę” i „z przyborami do pIzania”, Ezechiel usłyszał jak Bóg mówi do niego:

"Go through the midst of the city, through the midst of Jerusalem, and set a mark upon the foreheads of the men that sigh and that cry for all the abominations that be done in the midst thereof.

"And to the others He said in mine hearing, Go ye after him through the city, and smite: let not your eye spare, neither have ye pity: Slay utterly old and young, both maids and little children, and women: but come not near any man upon whom is the mark; and begin at My sanctuary. Then they began at the ancient men which were before the house. And He said unto them, Defile the house, and fill the courts with the slain: go ye forth. And they went forth and slew in the city.

"And it came to pass, while they were slaying them, and I was left, that I fell upon my face, and cried, and said, Ah Lord God! Wilt Thou destroy all the residue of Israel inThy pouring out of Thy fury upon Jerusalem? Then said He unto me, The iniquity of the house of Israel and Judah is exceeding great, and the land is full of blood, and the city full of perverseness: for they say, The Lord hath forsaken the earth, and the Lord seeth not. " Ezech. 9:3-9.

Zapowiadając rozdział niegodziwców od sprawiedliwych wersy te stanowią proroczą zapowiedź mającego wkrótce nastąpić oczyszczenia w łonie kościoła będącego ego jedyną szansą zbawienia. W proroctwie tym mowa o „mieście”, „Jeruzalem”, „Izraelu”, „Judzie” – a zatem dzieło zniszczenia dokona się nie w świecie, lecz w łonie Kościoła.

Fakt, że niegodziwi zostaną wybrani spośród sprawiedliwych również wskazuje na to, że oddzielenie jednych od drugich dokona się w kościele; gdyby chodziło o świat a nie kościół, sprawiedliwi zostaliby wybrani spośród niegodziwców.

Pamiętajmy, że Pan powiedział do Ezechiela: "Son of man, I send thee to the children of Israel, to a rebellious nation that hath rebelled against Me. " "For thou art not sent to a people of a strange speech and of an hard language, but to the house of Israel" (Ezech. 2:3; 3:5) – która to misja zaowocuje opieczętowaniem 

 144,000 – Pierwszych Owoców.

“Najpotężniejszy z aniołów”, powiada Duch Proroctwa, “dzierży w dłoni pieczęć Boga żywego, Tego który jako jedyny może dawać życie, i który może na czołach robić znak”.

“To opieczętowanie sług Bożych jest tym samym aktem, który Ezechiel ujrzał w swej wizji. Również Jan oglądał to przerażające objawienie.” – (Testimonies to Ministers, ss. 444, 445.)

Ponieważ pieczętowanie (Apok. 7) jest tym samym co umieszczanie znaku (Ezech. 9) – są one oczyszczeniem – mamy zatem dwojaki obraz “dzieła zamykającego okres istnienia kościoła…którym będzie opieczętowanie 144 tysięcy nieskalanych grzechem, którzy staną przed tronem Boga…Dogłębnie czują oni nieprawości popełnione przez wyznawców Boga. Dobitnie ukazuje to fragment wizji w który mowa o mężach dzierżących dzieło zniszczenia. Jeden z nich odziany jest w lniane szaty i ma przybory do pIzania. (Testimonies, Vol. 3, s. 266.)

Ponieważ oczyszczenie (opieczętowanie) będzie miało miejsce gdy rozlegnie się “głośne wołanie”, zatem owe 144 tysiące to będą „pierwsze owoce”; ci którzy opieczętowani zostaną już po oczyszczeniu kościoła, to „owoce wtóre”, o których Jan powiada: "After this I beheld of all nations, and kindreds, and people, and tongues, stood before the throne, and before the Lamb, clothed with white robes, and palms in their hands. " Apok. 7:9.

Wszystko to wskazuje na fakt, że owo opieczętowanie dokona się w dwóch etapach I że istnieją dwa raporty mówiące o tych wydarzeniach.

"And behold," says Ezechiel, "the man clothed with linen, which had the inkhorn by his side, reported the matter [while on earth] saying, I have done as Thou hast commanded me. " Ezech. 9:11. To jest pierwszy raport sporządzony po dokonaniu dzieła oczyszczenia kościoła – opieczętowania owych 144 tysięcy. 

“I ujrzałem”, powiada sługa Boży “…anioła z przyborami do pIzania, który powracał z ziemi oznajmiając Jezusowi, że wykonał zadanie, a święci zostali policzeni i opieczętowani.” – Pisma Wczesne , s. 279. To właśnie drugi raport, sporządzony po dokonaniu oczyszczenia świata, oczyszczenia rzesz.   

Porównując obydwa zauważamy, że mówią o dwóch różnych wydarzeniach: w pierwszym Bóg jest „na progu swego domostwa” na ziemi (Czech. 9:3); w drugim przebywa On w niebiańskiej świątyni.

Po sporządzeniu pierwszego raportu Bóg rozkazuje aniołowi: "Go in between the wheels, even under the cherub, and fill thine hand with coals of fire from between the cherubims, and scatter them over the city. And he went in my sight. " Ezech. 10:2.

Ale po zakończeniu drugiego raportu, ". . . cały zastęp anielski odłożył swoje korony  usłyszawszy słowa Jezusa: “Ten który jest niesprawiedliwy, niechaj nadal taki pozostanie; ten, który tkwi w plugastwie, niechaj nadal w nim tkwi; ten, który jest sprawiedliwy, niechaj nadal będzie sprawiedliwy; ten, który jest święty, niechaj nadal taki pozostanie." – Pisma Wczesne, pp. 279, 280.

Gdyby okres próby miał skończyć się po zakończeniu pierwszego raportu (Ezech. 9:11), Bóg musiałby, wedle powyższego stwierdzenia, przebywać w niebie, nastepnie zstąpić na ziemię po swoich świętych, nie zaś, jak czytamy, już uprzednio znajdować się na ziemi, by wstąpić na swój tron bez asysty świętych (Ezech: 10:19)

Fakt, że prorok pozostaje w tyle za Bogiem, w symboliczny sposób wskazuje na to, że święci nie mają być wzięci do nieba, lecz mają zostać uwolnieni od jarzma grzechów, by wziąć udział w ostatecznym dziele Boga.

Gdy jednak anioł sporządza swój drugi raport, przebywający w niebie Jezus „opuszcza najświętsze miejsce świątyni i zstępuje na ziemię.

To krótkie zestawienie pokazuje, że w czasie pierwszego raportu Jezus wchodzi do świątyni, a po sporządzeniu drugiego – wychodzi z niej.

Ezechiel nie widział nic ponadto, że anioł sporządza raporty dotyczące pieczętowania oczyszczania kościoła, tym który zobaczył znacznie więcej był Izajasz. Zobaczył on, że ci którzy ocaleli z rzezi, idą do wszystkich narodów. 

"For by fire and by His sword," declares the gospel prophet, "will the Lord plead with all flesh: and the slain of the Lord shall be many. . . . And I will send those that escape of them unto the nations,. . . to the isles afar off, that have not heard My fame, neither have seen My glory; and they shall declare My glory among the Gentiles. And they shall bring all your brethren for an offering unto the Lord out of all nations. . . to My holy mountain Jerusalem, saith the Lord,. . . in a clean vessel into the house of the Lord. " Iza. 66:16, 19, 20.

Ponieważ "co, którzy ocaleli " z rzezi (owe 144,000) sprowadzą wszystkich swych braci do domu Pana”, wynika z tego, że ci, którzy ocaleli, dokonają dzieła Bożego – i dlatego nazwani zostali „sługami Pana”. (Apok. 7:3) 

Co więcej, ponieważ znajdują sie oni w kościele, a nie w świecie, zatem są “dziewicami”, tzn “nie zaznali kobiety” (Apok 14:4), ponadto ich usta nie splamiły się w plugastwem – krytyką, ani obmową.

„Będą podważać i krytykować wszystko”, powiada Duch Proroctwa w zapowiedzi dzieła oczyszczenia, „cokolwiek  wyjdzie na jaw w trakcie objawiania prawdy, będą krytykować pracę i stanowiska innych, wszystkie sfery dzieła, w którym nie uczestniczyli. Będą cieszyć się z błędów i uchybień innych aż do chwili, powiada anioł, gdy Pan Jezus w swej niebiańskie świątyni poniecha dzieła pojednania, przyodzieje się w szatę zemsty i zadziwi ich w trakcie ich bezbożnej uczty, a wówczas przekonają się, że nie są przygotowani do ślubnej wieczerzy Baranka”.     (Testimonies Vol. 5, p. 690.)

Poważne te słowa niechaj każdy weźmie sobie do serca, i niechaj nikt nie pozwoli zbagatelizować ich wrogowi za pomocą „pięknych słów”. Zapamiętajmy sobie, że porzucenie przez Chrystusa  „dzieła pojednania” (mediatorial work) nie mogło nastąpić po zakończeniu czasu próby, gdyż, jak czytamy, „powstaje On” podczas „objawiania prawdy”.

Niech też każdy zadba o to, by nie krytykował przesłania ani posłańców, lecz zamiast tego „wzdychał i płakał”, jak nakazuje Pan, „z powodu wszystkich okropności popełnionych w łonie kościoła”, i żeby sam nie znalazł się między złoczyńcami, i żeby jego udziałem nie stała się śmierć od anielskiego miecza .   

"Cry aloud, spare not, lift up thy voice like a trumpet, and shew My people their transgression, and the house of Jacob their sins. " Iza. 58:1.

"And when the king came in to see the guests, he saw there a man which had not on a wedding garment:. . . Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast him into outer darkness; there shall be weeping and gnashing of teeth. " Mt. 22:11, 13.

Selekcja i potępienie mają miejsce przed okresem próby, ponieważ ceremonia zaślubin jeszcze się nie dokonała, w chwili gdy między gośćmi pojawił sie król.

"Again, the kingdom of heaven is like unto a net, that was cast into the sea, and gathered of every kind: which, when it was full, they drew to shore, and sat down, and gathered the good into vessels, but cast the bad away. So shall it be at the end of the world: the angels shall come forth, and sever the wicked from among the just, and shall cast them into the furnace of fire: there shall be wailing and gnashing of teeth. " Mt. 13:47-50.

Również w tym fragmencie mowa o oczyszczeniu kościoła, ponieważ niegodziwcy wybrani zostają spośród sprawiedliwych, a nie na odwrót, a zatem niegodziwcy, którzy znaleźli się w sieci (kościele), zostają wyrzuceni.

Sieć ta symbolizuje dzieło ewangeliczne kontynuowane aż do czasów oczyszczenia kościoła; po oczyszczeniu kościoła jego członkami będą tylko ci, którzy zostaną zbawieni: "Awake, awake; put on thy strength, O Zion, put on thy beautiful garments, O Jerusalem, the holy city: for henceforth there shall no more come into thee the uncircumcised and the unclean. " Iza. 52:1.

To wołanie proroka musi wybrzmieć przed końcem okresu próby, gdyż potem będzie już bezużyteczne, będzie już tylko szyderstwem. Nie może się ono odnosić również do czasów głośnego wołania („Loud Cry”) o którym mowa u Ezechiela, gdyż w tekście tym kościół nie jest pogrążony we śnie i pozbawiony pięknych szat (beautiful garments). „Tylko tym”, potwierdza Duch Proroctwa, „którzy trwając w Panu pokonali pokusy, dane będzie uczestnictwo w głoszeniu nowiny gdy ta rozlegnie się w czasie Głośnego Wołania.    -- Apokiew and Herald, Nov. 19, 1908. "And in that day there shall be no more the Canaanite in the house of the Lord of hosts. " Zach. 14:21.

"And the Gentiles shall see thy righteousness, and all kings thy glory: and thou shalt be called by a new name, which the mouth of the Lord shall name. " Iza. 62:2. "Therefore thy gates shall be open continually; they shall not be shut day nor night; that men may bring unto thee the forces of the Gentiles, and that their kings may be brought. " Iza. 60:11.

W czasie oczyszczania kościoła, "the angels shall. . . sever the wicked from among the just" (Matt. 13:49), jednak gdy rozlegnie się owo donośne wołanie "they shall gather the just from among the wicked. So it is written: "And after these things I saw another angel come down from heaven, having great power; and the earth was lightened with his glory. . . . And I heard another voice from heaven, saying, Come out of her, My people, that ye be not partakers of her sins, and that ye receive not of her plagues. " Apok. 18:1, 4.

Skoro okazuje się, że proroctwo Ezechiela odnosi się do sytuacji dzisiejszego kościoła, zatem sam prorok musi być posłańcem, który o wyznaczonym czasie przekazuje swe posłanie kościołowi. W odpowiedzi na wezwanie Pana: "Be not thou rebellious like that rebellious house: open thy mouth, and eat that I give thee," Ezechiel mówi: "Then did I eat it; and it was in my mouth as honey for sweetness" (Ezech. 2:8; 3:3), co oznacza, że posłaniec jest posłuszny Panu i miłuje Jego Słowo.

"And I," said the Lord, "will make thy tongue cleave to the roof of thy mouth, that thou shalt be dumb,. . . But when I speak with thee, I will open thy mouth, and thou shalt say unto them, Thus saith the Lord God; He that heareth, let him hear; and he that forbeareth, let him forbear: for they are a rebellious house. " Ezech. 3:26, 27.

Słowa te świadczą o tym, że Boże przesłanie dotrze do człowieka w stanie nienaruszonym jako czysta prawda nieskażona przez ludzkie medium. Posłańcy, którym odjęto mowę, przemówią dopiero wtedy gdy Bóg otworzy im usta, i wypowiedzą tylko to, co im nakaże Bóg -        

"If any man," mówi Apostoł Paweł, "think himself to be a prophet, or spiritual, let him acknowledge that the things that I write unto you are the commandments of the Lord. " 1 Kor. 14:37.

Gdy Bóg przemawia przez jakiegoś człowieka, ten, jak Jego przekaźnik, musi sobie zdawać z tego sprawę, aby nie dać się zwieść wierze podobnej tej, jakiej ofiarą padł Herod, który "upon a set day. . . ,arrayed in royal apparel, sat upon his throne, and made an oration unto them. And the people gave a shout, saying, It is the voice of a god, and not of a man. And immediately the angel of the Lord smote him, because he gave not God the glory: and he was eaten of worms, and gave up the ghost. " Dzieje Apost 12:21-23.,

Straszny ten epizod, zarejestrowany ku naszej przestrodze, oraz wiele innych głębokich prawd przywołanych w Dziejach, świadczy o tym, że Pan, przygotowując swoje sługi na to co ma się wydarzyć, gotów jest nam udzielić każdej niezbędnej lekcji.

Niech Czytelnik zwróci uwagę na fakt, że choć prorok otrzymał nakaz pouczania swego ludu, to jednak nie otrzymał treści przekazu, a jedynie rozkaz: "Open thy mouth, and eat that I give thee. And when I looked," powiada Ezechiel, "behold, an hand was sent unto me; and, lo, a roll of a book was therein. . . . Moreover he said unto me Son of man, eat that thou findest; eat this roll and go speak unto the house of Israel. So I opened my mouth, and he caused me to eat that roll. " Ezech. 2:8, 9; 3:1, 2.

Ponieważ słowa które miał głosić Ezechiel do swego ludu znajdowały się w księdze, którą prorok zjadł, ksiegą tą musiała być Biblia, z której pochodzi przesłanie kulminujące radością, żałobą i lamentacjami.

"And, lo, a roll of a book was therein; and he spread it before me; and it was written within and without: and there was written therein lamentations, and mourning, and woe" (Ezech. 2:9, 10) – W innym miejscu Biblii czytamy "The Lord of that servant shall come in a day when he looketh not for Him, and in an hour that he is not aware of. And shall cut him asunder, and appoint him his portion with the hypocrites: there shall be weeping and gnashing of teeth. " "Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast him into outer darkness; there shall be weeping and gnashing of teeth. " Mt. 24:50, 51; 22:13.

Onegdaj ustami Swego sługi Mojżesza, Pan zapowiedział Swojemu Ludowi: "It shall come to pass, if thou wilt not hearken unto the voice of the Lord thy God, to observe to do all His commandments and His statutes which I command thee this day; that all these curses shall come upon thee, and overtake thee. " Pwt. 28:15. "I call heaven and earth to record this day against you, that I have set before you life and death, blessing and cursing: therefore choose life, that both thou and thy seed may live. " Pwt. 30:19.

Ponieważ księga, którą zjadł Ezechiel zapIzana była “z jednej i z drugiej strony” (Ezech. 2: 10), od wewnątrz zapIzana musiała być proroczym Słowa Boga, rzucającym klątwy i błogosławieństwa zapIzane w Biblii; podczas gdy tekst po stronie zewnętrznej nie mógł być niczym innym, jak tylko zapisem wypełnienia się wydarzeń opIzanych wewnątrz – zapisem przeistaczania się proroctwa w historię, 

Kiedy Ezechiel zjadł książkę, wydała mu się słodka jak miód, nie zaś gorzka jak ta, którą zjadł Jan (Apok. 10:10). Ci którzy otrzymają przesłanie, zamkną na nie swe uszy oraz drzwi swoich domostw.

"But the house of Israel will not hearken unto thee; for they will not hearken unto Me: for all the house of Israel are impudent and hardhearted. " Ezech. 3:7. "But thou, O son of man, behold, they shall put bands upon thee, and shall bind thee with them, and thou shalt not go out among them:. . . and shalt not be to them a reprover: for they are a rebellious house. " Ezech. 3:25, 26.

"W ostatnich poważnych pracach”, głosi Duch Proroctwa, “uczestniczyć będą nieliczni wielcy ludzie” -- Testimonies, Vol. 5, s. 80. ". . . nie rozpoznają oni, że trzeci anioł obwieszcza czas żniw Pana. Gdy nastanie światłość na ziemi, zamiast pospieszyć na pomoc Bogu, będą oni chcieli pokrzyżować Jego plany, tak aby zgadzały się z ich ciasnymi ideami. Wśród nas zawsze będą ludzie, którzy zechcą kontrolować dzieło Boga, a nawet dyktować kierunek w jakim powinno ono pójść pod kierunkiem anioła, który dołączy do trzeciego anioła niosąc przesłanie dla świata”.  –

Testimonies to Ministers, p. 300. stąd rodzi się pytanie:

W jaki sposób przesłanie dotrze do ludzi?

Ponieważ ludzie nie będą chcieli słuchać, „Bóg użyje sposobów i środków”, powiada Duch Proroctwa, „dzięki którym wiadome będzie, że bierze sprawy w Swe ręce. I wszyscy się zdziwią, że przy pomocy tak prostych środków dokona dzieła sprawiedliwości”. Tamże, s 300

“Bóg obiecał, że wszędzie tam, gdzie pasterze są niegodziwi, On sam stanie na czele swego stada… W owym czasie, w kościele, złoto oddzielone zostanie od żużlu. Prawdziwa bogobojność odróżniona zostanie od faryzejskiej. Wiele gwiazd, których blask podziwialiśmy, zgaśnie w wiekuistym mroku… C, którzy byli bojaźliwi i pełni niewiary w siebie, otwarcie opowie się po stronie Chrystusa i Jego prawdy. Słabi i pełni zwątpienia słudzy kościoła staną się niczym Dawid – i odważa się na śmiałe czyny.     

(Testimonies, tom. 5, ss. 80, 81) – Wszystko to dowodzi, że zaiste nic nie powstrzyma Pana w Jego zamysłach.

Spoglądając na okładkę czytelnik zauważy, że „każde ze skrzydeł” każdej z istot które ujrzał Ezechiel „połączone było z drugim skrzydłem” (Ezech 1:11).

Zob opis Ezech 10:9.

Przypatrując się zbliżającym sie istotom Ezechiel zauważył, że z przodu miały one ludzką twarz, z tyłu „oblicze orła”, z prawej strony „oblicze lwa”, z lewej strony oblicze wołu (Ezech. 1:10), ponieważ miały cztery różne oblicza (Ezech. 1:8); miały też skrzydła: dwa z jednej, dwa z drugiej strony (Ezech. 1:23). Zauważył też koła, tak umiejscowione, że znajdowały się z każdej strony każdej z istot. (Ezech. 1:17; 10:11.

Istoty mogły z łatwością sie poruszać nawet sie nie obracając (Ezech. 1:7); żywe istoty biegały tam i z powrotem jak błyskawice” (Ezech. 1:14). "a chwała Boga Izraela była nad nimi" (Ezech. 10:19), "a pod skrzydłami było coś na kształt ludzkich rąk. " Ezech. 10:21.

Ponieważ owe koła “biegały tam i z powrotem” I ponieważ nad nimi siedział na Swym tronie Bóg, oczywiste jest, że ten cudowny żywy mechanizm to wehikuł Boga – Jego rydwan, w którym Bóg przybywa na ziemie, by oddzielić „sprawiedliwych od niegodziwców”. Albowiem, ponieważ „bitwa jest bitwą Pana”, „On sam stanie na czele Swej trzody”.

“Tak samo jak podobnym do skrzydeł mechanizmem kierowała ręka ukryta pod skrzydłami cherubinów, tak też i skomplikowany przebieg ludzkich spraw znajduje się pod Bożą kontrolą. Pośród zmagań i zgiełku narodów Bóg siedzi powyżej cherubinów i trzyma pieczę nad sprawami tego świata.    

“Przemawia dziś do nas historia narodów. Każdemu narodowi i każdej jednostce bóg wyznaczył miejsce w Swoim wielkim planie. Los całych narodów i ludzi waży dziś w swej dłoni Ten, który nie popełnia błędów. Każdy sam rozstrzyga o swym losie, zaś Bóg skłania bieg wszystkich spraw ku wypełnieniu własnych celów”. (Prorocy i Królowie, s. 536)  

“W wizji Ezechiela Bóg trzyma swa dłoń ponad skrzydłami cherubinów. Czyni tak po to, by pouczyć swe sługi, że to dzięki bożej mocy zawdzięczają powodzenie swoich spraw. Będzie z nimi współdziałał, jeśli wyzbędą się niegodziwości, a ich serce stanie się czyste.  

“Jasne światło wystrzelające między żywymi istotami niczym błyskawica, symbolizuje szybkość z jaką Boże dzieło zmierza do zakończenia „w godzinie Sądu” (Testimonies, Vol. 5 p. 754): ponieważ twarze żywych istot symbolizują świętych z Czasów Ostatecznych.

Ponieważ twarze cherubinów są twarzami bestii z Apokalipsy, znaczenie obu tych obrazów musi się uzupełniać; klucza do jego uchwycenia dostarczają słowa św. Jana: "And they sung a new song, saying, Thou art worthy to take the book, and to open the seals thereof: for thou wast slain, and hast redeemed us to God by Thy blood out of every kindred, and tongue, and people, and nation. " Apok. 5:9.

Sam fakt, że owe bestie zostały odkupione przez krew Chrystusa i że będą władać ziemią, dowodzi, że symbolizują one świętych, podobnie jak bestie z wizji Daniela symbolizują narody. Z konieczności zatem oblicza cherubinów, tak jak i oblicza bestii stojących przed tronem Boga w czasie Sądu, symbolizują świętych w Dniu Sądnym.

Fakt, że Bóg “przebywa nad cherubinami”, oznacza chodzi o żywy rydwan, w którym przebywa On po wniebowzięciu świętych. 

“Zaś z każdej strony okrytego obłokiem rydwanu”, powiada Duch Proroctwa, “widniały skrzydła, a pod nimi były żywe koła; i kiedy rydwan wzbijał się do nieba, koła wołały „Święty”, tak samo wołały skrzydła, zaś świta aniołów unoszących się wokół obłoku wydawała okrzyk „Święty, święty, święty, święty bóg Wszechmogący!”, zas obłok wołał „Chwała! Alleluja!” (Wczesne Pisma, s 287) 

Ta ze wszech miar radosna godzina nadejdzie dla nas wówczas gdy i my znajdziemy się w rydwanie, dlatego serca nasze rosną na myśl o niej, nasuwa się też pytanie: Kiedy nadjedzie ów rydwan? Jak długo z nami pozostanie? 

Gdy je rozważyć w świetle czterech ustalonych dotąd głównych faktów, odpowiedzi na powyższe pytania nasuwają się same: 1) Bóg przybywa na ziemię w swym rydwanie; 2) siedząc w nim nakazuje Ezechielowi iść i przemówić do swego ludu; 3) Ezechiel nie przekazał przesłania ludowi; 4) Uczyni to gdy rozlegnie się „anielskie wołanie” (głośne wołanie)   

Dlatego wraz z nadejście czasów w których kościół znajdzie się na etapie, o którym mówi Pan (Ezech. 3-9), tajemnica wizji ma zostać wyjawiona, a przesłanie – przekazane kościołowi. Że zaś kościół już znalazł się na tym etapie – o tym dowodnie świadczą trzy rzeczy: 1) owo przerażające objawienie opublikowane zostało w grudniu 1930, w liczącej 255 strony książce Pt „Laska Pasterza” t. 5; druga jego częśc opublikowana została we wrześniu 1932, w liczącej 304 strony książce Pt „Laska Pasterza”, t. 2; zaś część trzecia – w tomie 3 tejże książki. 

A zatem fakt, że siedząc w swym rydwanie Bóg rozkazuje prorokowi przekazanie swych wieści ludowi, i że przesłanie to liczy 1250 stron tekstu publikowanego od roku 1930, ukazując objawione przesłanie od rozmaitych stron - dowodzi ponad wszelką wątpliwość, że ów rydwan, choć niewidzialny dla ludzkich oczu, (jak niewidzialne dla nich były rydwany o których mowa w 2 Krl 6:17), już przybył na ziemię. I ponieważ już tutaj jest, musi być wehikułem Boga, z którego Ten sprawuje pieczę nad swym dziełem aż do chwili gdy "this gospel of the kingdom...be preached in all the world for a witness unto all nations; and...the end come." Mat. 24:14.

"Kres, koniec!" – trudno weń uwierzyć tym, którzy mówią: “Gdzież jest przyobiecane przyjście jego? Odkąd bowiem zasnęli ojcowie, wszystko tak trwa, jak było od początku stworzenia? (2 list Ap. Piotra 3:4); lecz z dawna wyczekiwany przez tych, którzy powiedzą: "Spójrzcie, oto nasz Bóg; czekaliśmy na Niego, a  On nas wybawi" (Iza. 25:9). – Straszna nieuchronność!

"And it came to pass, while they were slaying them, and I was left, that I fell upon my face, and cried, and said, Ah Lord God! wilt Thou destroy all the residue of Israel in Thy pouring out of Thy fury upon Jerusalem? Then said He unto me, The iniquity of the house of Israel and Judah is exceeding great,...and as for Me also, Mine eye shall not spare, neither will I have pity." Ezech. 9:8-10.

A gdy wybrani zostali opieczętowani, a anioł zdał z niego raport, Bóg "spake unto the man clothed with linen, and said, Go in between the wheels even under the cherub, and fill thine hand with coals of fire from between the cherubims, and scatter them over the city." Ezech. 10:2.

Rozsypanie “płonących węgli nad miastem” symbolizuje absolutne oczyszczenie serca (Gospel Workers, s. 23) spowodowane przez udzielenie Ducha Świętego tym, którzy zostali opieczętowani i którzy ocaleli z zagłady.

Po zakończeniu tejże, a przed rozsypaniem węgli ponad miastem, "cheruby stały po prawej stronie przybytku,…a obłok wypełnił wewnętrzny dziedziniec." Ezech. 10:2, 3. Później “rozwinęły skrzydła i na moich czach wzbiły się nad ziemię," powiada prorok. (Ezech. 10:19.) Potem Ezechiel ponownie ujrzał, jak “cheruby” rozpościerają skrzydła (Ezech. 11:22, 23), z czego wniosek, że choć odfrunęły po oddzieleniu zbawionych od potępionych (Ezech. 10:3, 19), potem znów wróciły, by odfrunąć po raz kolejny.

Po oczyszczeniu kościoła, jak czytamy w Piśmie, "I, saith the Lord, will be unto her a wall of fire round about, and will be the glory in the midst of her.... Sing and rejoice, O daughter of Zion: for, lo, I come, and I will dwell in the midst of thee, saith the Lord. And many nations shall be joined to the Lord in that day, and shall be My people: and I will dwell in the midst of thee, and thou shalt know that the Lord of hosts hath sent me unto thee." Zech. 2:5, 10, 11. (Odnośnie pełniejszego wyjaśnienia tych słów zob. Laska Pasterza, tom. 2, ss. 259-282.)

I kiedy Bóg zamieszka pośród swego ludu, “wiele narodów w ów dzień do Niego dołączy”, On zaś będzie dla swego ludu niczym „ściana ognia”. Tym samym zyskujemy zapewnienie, że „w ten dzień”, kiedy to Pan weźmie sprawy w swoje ręce i zamieszka w swym mieście, Jego obecność i Jego cudowny rydwan będą ochroną Jego ludu.    

Tak więc widzimy, że Pan przybywa by oczyścić swój lud oddzielając niegodziwców od sprawiedliwych, by “stanąć na czele” swej przebranej owczarni, i wraz z nią dokończyć swego dzieła. Wiemy też, że kościół wszedł w fazę kryzysu. Zob Iza. 66:8.

Stąd aktualność przytoczonego już obrazu rydwanu, który w otoczeniu aniołów wołających Alleluja! unosi do nieba świętych.  

Zważywszy tę zbawczą perspektywę czekającej nas pracy oraz to, jak niewiele pozostało nam czasu, śpieszmy się by wziąć na siebie odpowiedzialność tych, którzy niosą przesłanie. 

Ponieważ Ezechiel symbolizuje tych, do których serc dotarło przesłanie Pana, zatem to do nich kieruje Bóg swe słowa: "Son of man, I have made thee a watchman unto the house of Israel: therefore hear the word at My mouth, and give them warning from Me. When I say unto the wicked, Thou shalt surely die; and thou givest him not warning, nor speakest to warn the wicked from his wicked way, to save his life; the same wicked man shall die in his iniquity; but his blood will I require at thine hand. Yet if thou warn the wicked, and he turn not from his wickedness, nor from his wicked way, he shall die in his iniquity; but thou hast delivered thy soul.

"Again, When a righteous man doth turn from his righteousness, and commit iniquity, and I lay a stumbling block before him, he shall die: because thou hast not given him warning, he shall die in his sin, and his righteousness which he hath done shall not be remembered; but his blood will I require at thine hand. Nevertheless if thou warn the righteous man, that the righteous sin not, and he doth not sin, he shall surely live, because he is warned; also thou hast delivered thy soul." Ezech. 3 :17-21.

Z powodu niewierności poprzednich “strażników domu”, Pan powołuje na to stanowisko Ezechiela (Ezech. 3:17). Strzeż się więc, Bracie, byś i ty nie zdradził zaufania i został wyrzucony precz. "Wherefore let him that thinketh he standeth take heed lest he fall." (1 Kor. 10:12). Tylko tych, którzy sami się poniżą, w stosownym czasie wywyższy Pan spomiędzy niewiernych, czyniąc ich swymi wiernymi strażnikami.

“Ci, którzy zawierzyli intelektowi, geniuszowi, czy talentom, nie staną w szeregu wybranych. Nie dotrzymali oni kroku światłości. Tym, którzy okazali się niewierni, nie zostanie powierzona trzoda. W ostatnim wielkim dziele wezmą udział tylko nieliczni wielcy. Ci bowiem nie oglądają się na Boga, który przeto nie może ich użyć. (Testimonies, t. 5, s. 80.)

“Słudzy Boga nazwani będą entuzjastami. Duchowni będą nawoływali lud, by nie dawał wiary entuzjastom. W taki sam sposób potraktowano Noego, gdy Duch Boży przekazał mu posłannictwo dla ludu. (Testimonies to Ministers, s. 233.)

Fakt, że nasze zgromadzenia wyświęcają na pastorów tylko ludzi wykształconych, dowodzi, że zawierzają „intelektowi, geniuszowi, talentowi”. „Stróże domu Boga nie będą wołali „pokój, pokój”, o ile Bóg nie powie: „pokój”. Rozlegać się będzie głos wiernych stróżów: „Idźcie i nie tykajcie się nieczystych…Bądźcie czystymi – wy, którzy niesiecie naczynia Pana” (Testimonies, Vol. 5, p. 83.)

Przyjmijcie swe pouczenia i nauczcie się słuchać słowa Pana, gdyż dzięki temu On uzdolni was do wielkich rzeczy czynionych w Jego imieniu. Nastawcie uszu i wsłuchajcie się w zapewnienie Pana: "Behold I have made thy face strong against their faces and thy forehead strong against their foreheads. As an adamant harder than flint have I made thy forehead: fear them not, neither be dismayed at their looks, though they be a rebellious house....all My words that I shall speak unto thee receive in thine heart, and hear with thine ears. And go, get thee to them...and speak unto them, and tell them, Thus saith the Lord God; whether they will hear, or whether they will forbear." Ezech. 3:8-11.

Poza tym kierowany przez Ducha ruch rydwanu symbolizuje fakt, że Duch jest wszechmocny, albowiem: "whithersoever the spirit was to go, they [the living creatures] went, thither was their spirit to go and the wheels were lifted up over against them; for the spirit of the living creature was in the wheels." Ezech. 1:20.

“Jak nigdy przedtem, powinniśmy modlić się nie tylko o to, żeby na wielkie żniwa zesłani zostali nowi robotnicy, ale również o to, byśmy mieli jasny obraz prawdy, żebyśmy z chwilą je otrzymania od posłańców Boga, mogli ją otrzymać i uszanować tych, którzy ją przyniosą.  (Testimonies, Vol. 6, p. 420.) Oddawajmy tedy cześć Panu Zastępów, a ludzi nie słuchajmy.

A ponieważ trafisz na surowy sąd jeśli będziesz wierny swoim wewnętrznym przekonaniom, musisz zatem słuchać tylko Boga, tylko on ma być twoim przewodnikiem, tylko Boża inspiracja ma być twym nauczycielem. Nie licz na innych, gdy w grę wchodzi zbawienie twej duszy. Bądź mądry: słuchaj słowa Bożego, badaj własną duszę, nie zwlekaj, albowiem nie wiesz, jak niewiele czasu dzieli cię od dnia Sądu! "Trust ye not in a friend, put ye not confidence in a guide: keep the doors of thy mouth from her that lieth in thy bosom." Mich. 7:5.

Władcy starożytnego Izraela – kapłani, skrybowie, faryzeusze – którzy pozbawili lud danego mu przez Boga prawa samodzielnego zgłębiania nauk Chrystusa, zostali potępieni wraz ze swymi ofiarami na mocy wyroku tych praw, które miały ich zbawić.  

"Woe unto you, lawyers ! " powiada Chrystus; "for ye have taken away the key of knowledge: ye entered not in yourselves, and them that were entering in ye hindered." Łk 11:52.

Fatalny ten błąd powtórzono w czasie Reformacji, również w sferze objaśniania przesłań Pierwszego, Drugiego i Trzeciego Anioła. Dlatego każdy, kto przyjął prawdę i został członkiem ruchu Adwentystów Dnia Siódmego, postąpił tak na podstawie własnych przemyśleń niezależnie od księży, skrybów czy faryzeuszy. I jeśli taka postawa wówczas była jedynie słuszna i zdrowa, jest ona zdrowa i słuszna również i teraz, gdy lepiej rozumiemy słowo Boga niż kiedyś! I choć za to, że posłusznie spełniasz wolę Boga, niewierni stróże dzisiejsi wyrzucą cię z kościoła a twoje imię wykreślą z ksiąg kościelnych, powinieneś się radować (Iz 66:5, Łk 6:22 23) i radośnie znosić próbę swojej wiary, wiedząc, że “it worketh for us a far more exceeding and eternal weight of glory" (2 Cor. 4:17); że, w istocie, przyjęcie przez ciebie prawdy i życie w zgodzie z nią jest jedyną rzeczą, która na zawsze zapewni ci członkostwo, wraz z innymi zbawionymi, kościoła wiecznego, i że jedyna księga godna bys ją posiadał, to „Księga Życia Baranka Bożego”.(The Lamb's Book of Life)

„Lud przyjmuje wyjaśnienia Pisma dawane przez jego duchownych, samodzielnie nie dociekając jego sensu. Dlatego działając za pośrednictwem duchownych”, powiada Szatan, „mogę sprawować kontrolę nad ludem wedle własnej woli”. -- Testimonies to Ministers, s. 473. Dlatego wielu tych, którzy ufają swoim przewodnikom i na wiarę przyjmuje ich słowa, odrzuci przesłanie, jakie Bóg kieruje do swego ludu, jeśli nie uznają go duchowni”. -- Testimonies to Ministers, pp. 106, 107.

"Behold, to obey is better than sacrifice, and to hearken than the fat of rams." 1 Sam. 15:22.

"And it shall come to pass at that time, that I will search Jerusalem with candles, and punish the men that are settled on their lees: that say in their heart, The Lord will not do good, neither will He do evil." Sofoniasz. 1:12.

"And He shall sit as a refiner and purifier of silver: and He shall purify the sons of Levi, and purge them as gold and silver, that they may offer unto the Lord an offering in righteousness." Mal. 3:3.

He "Whose fan is in His hand,...will throughly purge His floor, and gather His Tract 1 46 wheat into the garner; but He will burn up the chaff with unquenchable fire." Matt. 3:12.

"And they that be wise shall shine as the brightness of the firmament; and they that turn many to righteousness as the stars for ever and ever." Dan. 12:3.

"Cry aloud," therefore, and "spare not, lift up thy voice like a trumpet, and shew My people their transgression, and the house of Jacob their sins." Iza. 58:1.

"Behold upon the mountains the feet of Him that bringeth good tidings, that publisheth peace! O Judah, keep thy solemn feasts, perform thy vows: for the wicked shall no more pass through thee; he is utterly cut off." Nah. 1:15.

"...the Lord of hosts mustereth the host of the battle." Iza. 13:4.

"The Lord's voice crieth unto the city, and the man of wisdom shall see thy name: hear ye the rod, and Who hath appointed it." Mich. 6:9.

"For as the rain cometh down, and the snow from heaven, and returneth not thither, but watereth the earth, and maketh it bring forth and bud, that it may give seed to the sower, and bread to the eater: So shall My word be that goeth forth out of My mouth: it shall not return unto Me void, but it shall accomplish that which I please, and it shall prosper in the thing whereto I sent it." Iza. 55:10, 11.

"For Zion's sake will I not hold My peace, and for Jerusalem's sake I will not rest, until the righteousness thereof go forth as brightness, and the salvation thereof as a lamp that burneth." Iza. 62:1.

O bracie mój, pastorze, choć znieczuliłeś swoje serce na Boży przekaz i uporczywie nie chcesz go wysłuchać, mimo to Bóg nadal wzywa cię do nawrócenia zanim będzie za późno.

A oto apel i modlitwa.

Choć lekceważyłeś pisemne wezwanie Boga jakie znalazło się w twoich rękach na General Conference convention w roku 1930, i choć uporczywie odwracałeś oczy od światła bijącego od „przesłania Trzech Aniołów”, mimo to Bóg Cię kocha, (my również) i jest gotów ci przebaczyć jeśli tylko ze skruchą Go o to poprosisz.  

Ponieważ moje słowa są na ogół zniekształcane i lekceważone, dlatego modlitwe swa zaczerpnę z Pisma, a moje proroctwo – od Ducha Proroctwa. Z pewnością, o bracia, dobrze się wsłuchacie słowa Boga:  

"Lord, I have loved the habitation of Thy house, and the place where Thine honour dwelleth." Ps. 26:8. And "...the zeal of Thine house hath eaten me up; and the reproaches of them that reproached Thee are fallen upon me." "It was not an enemy that reproached me;...but it was...a man mine equal, my guide,...we... walked unto the house of God in company." Ps. 69:9; 55:12, 13, 14. Therefore "save us, O God of our salvation, and gather us together, and deliver us from the heathen, that we may give thanks to Thy holy name, and glory in Thy praise." 1 Kr. 16:35.

"Come now, and let us reason together, saith the Lord: though your sins be as scarlet, they shall be as white as snow; though they be red like crimson, they shall be as wool." Iza. 1: 18. "Anoint thine eyes with eyesalve, that thou mayest see." Apok. 3:18.

Wasza postawa, o bracia, wobec pełnego chwały światła które pada na „Przesłania Trzech Aniołów” to tylko wypełnienie proroctwa. „Ponieważ mówisz: Jestem bogaty, mam wiele dóbr, i niczego mi nie potrzeba” – prawdy ani proroków – nie chcesz wsłuchać się w wołanie Anioła, którego chwała „opromieni ziemię”.  

“Światło, które opromieni ziemię nazwane będzie fałszywym światłem przez tych, którzy nie zechcą przechadzać się w jego coraz potężniejszym blasku”.  -- Apokiew and Herald, May 27, 1890.

“Powiada prorok: “I gdy ujrzałem owe rzeczy zobaczyłem zstępującego z nieba anioła o mocy potężnej, a cała ziemia opromieniona była jego chwałą”. Jasność, blask, potęgę i moc wiązać należy z przesłaniem trzeciego anioła, a wiara w jego słowa stanie się nieodparta ilekroć głoszący ją czynić to będzie w prawdzie Ducha. Skąd więc mamy wiedzieć, kiedy zstąpi to światło?     -- Apokiew and Herald, April 1, 1890.

Dobrze wiesz, że Prawda, którą radujemy się od roku 1844, zstąpiła na nas poprzez pisma sługi Pana, które nazywamy “Duchem Proroctwa”. Głos ten przemawia teraz do Ciebie słowami wezwania: 

“Niech nikt nie wyciąga wniosku, że objawiono już wszystkie prawdy” -- Testimonies on Sabbath School Work, s. 53.

" Filip odszukał Nataniela i rzekł do niego: “Znaleźliśmy Tego, o którym Mojżesz i prorocy napIzali w prawie: Jezusa Nazaretu, Syn Józefa. I rzekł mu Nataniel: Cóż dobrego może wyjść z Nazaret?” Przesąd i niewiara wypełniły serce Nataniela, lecz Filip nie próbował go przekonać. Powiedział: „Idź i zobacz”.  - Testimonies on Sabbath School Work, s. 63.

"...jeśli usłyszysz przesłanie, którego nie pojmujesz, postaraj się zrozumieć powody które wyłuszcza ci posłaniec…, albowiem ducha twojego nie osłabi żaden błąd. Nie jest przejawem męstwa toczenie bezustannej walki w ciemnościach, zamykanie oczu tak by nie widzieć, zamykanie uszu tak by nie słyszeć, zamykanie serca by trwało w niewiedzy i niewierze.     

Niepodejmowanie studiów nad prawdą rozmija się z nakazem Boga, który mówi: „zgłębiajcie Pismo”. Czyż nie należały przekopywać się przez stosy śmiecia żeby wyłowić czasem cenną perłę? Tak właśnie postępowali Żydzi w czasach Chrystusa. Na odkrywanie prawdy nigdy nie jest za późno”. Id ss 65, 66  

“ Boże Słowo powinno promienieć cennym światłem nie dopuszczając, by ktokolwiek decydował o tym, jakie części Bożego przesłania powinny, a jakie nie powinny docierać do ludzi, dławiąc tym samym Ducha Bożego. Bez względu na swój autorytet nikt nie ma prawa bronić innym dostępu do Światła. Kiedy nachodzi przesłanie w Imię Boże, nikt nie może uchylać się od obowiązku zgłębiania Słowa. Nikt nie może sobie pozwolić na stanie z boku i pełen pychy komentarz w rodzaju: „Już znam prawdę. Moja postawa mnie zadowala. Wiem to, co wiem i stanowiska swego nie zmienię. Nie będę słuchał słów posłańca, gdyż wiem, że to nie może być prawda”. To właśnie przez taką postawę tyle kościołów częściowo pogrążyło się w ciemnościach, a prawda z nieba do nich nie dotarła”.    -- Testimonies on Sabbath School Work, p. 65.

O Bracia, jakąż znajdziecie wymówkę, by również to wezwanie puścić mimo uszu? Czyż pochlebi waszej mądrości i ocali waszą duszę to, że stanęliście po złej stronie? Jeśli tak, to z pewnością będziecie chcieli maksymalnie fakt ten wykorzystać. Ale jeśli nie – czym prędzej stańcie po stronie właściwej, nawet jeśli droga do Światła wiedzie was przez upokorzenie. Obyście nigdy więcej nie powiedzieli: „On zabrał Testimonies z miejsca gdzie powinny spoczywać”. Obyście nie próbowali stanąć na drodze przesłania skierowanego do ludzi, pomni ostrzeżenia: „Niechaj nikt nie usiłuje dyktować co z Bożego przesłania powinno, a co nie powinno trafić do ludzi. Niechaj nikt nie próbuje zdławić Ducha Bożego!”.

koniec